Jongerenreis 2019
In 2019 hebben we wederom een jongerenreis naar Tanzania georganiseerd. Op deze indrukwekkende reis zijn de volgende deelnemers mee geweest:- Cindy Tilleman
- Evy ten Broeke
- Fleur van Dinteren
- Kelsey Knuiman
- Mayke Penraat
- Leanne Beerkens
- Nienke Latta
- Selena Peters
- Svea van der Lienden
- Marjolijn van Dinteren
Selena Peters
Jambo, mijn naam is Selena Peters, student Technische Geneeskunde, en in 2019 ben ik mee geweest op avontuur naar Tanzania. Ik heb op de basisschool ieder jaar door middel van een sponsorloop geld opgehaald voor MOV en de indrukwekkende verhalen gehoord over de jongerenreizen naar Tanzania. Het was voor mij een droom om ooit mee te mogen op deze jongerenreis en hiermee alle mooie en indrukwekkende dingen van Tanzania te zien. In 2019 kwam deze droom uit, en het is de meest indrukwekkende reis die ik ooit heb gemaakt.
We hebben tijdens de reis ontzettend veel gezien en gedaan, maar het belangrijkste is dat ik heel veel heb kunnen leren van de Tanzaniaanse cultuur en Tanzaniaanse studenten. Wij hebben een aantal basisscholen en middelbare scholen bezocht. Wat mij opviel is dat er veel structuur is en dat de leerlingen de leraren met respect behandelen. Waar we in Nederland allemaal een eigen tafel met stoel hebben en onze eigen boeken en schriften, moeten de leerlingen in Tanzania alles delen met elkaar. Wij mochten een ochtend meedoen met de lessen op een middelbare school, en zelfs hier zorgde de leerlingen ervoor dat ze schriften en pennen afstonden aan ons zodat wij mee konden doen.
Er is een ontzettend groot contrast te zien tussen ziekenhuizen in Nederland en in Tanzania. Patiënten moeten zelf zorgen voor eten en drinken en lakens. Wij zijn in een ziekenhuis rondgeleid door geneeskundestudenten uit Nijmegen en zij vertelden een verhaal over hoe ze nog maar één zak bloed voor een bloedtransfusie hadden, maar twee zieke kinderen die beide dit bloed hard nodig hadden. In Nederland zou deze situatie nooit voorkomen. Het is voor de behandelend arts moeilijk om op zo’n moment een keuze te maken. Ondanks dat de ziekenhuizen vaak weinig geld hebben, zijn wij altijd openhartig ontvangen en werd er altijd iets te drinken voor ons geregeld. Dit geeft weer aan hoe gastvrij de mensen in Tanzania zijn.
Mijn favoriete moment van de reis was het water halen samen met Tanzaniaanse studenten in Chabalisa. We begonnen met het vouwen van een hoedje van bananenbladeren (iets wat mij totaal niet goed afging) en vervolgens gingen we met een lege emmer op het hoofd langs hutten van bewoners op door de bananenboomvelden heen naar een beek. Tijdens de wandeltocht krijg je het echte Afrika goed te zien. Je valt gewoon stil als je ziet in welke omstandigheden deze mensen moeten leven. Met volle emmers keerde we weer terug. Het balanceren van een volle emmer op het hoofd is ontzettend lastig en zwaar, en het is gewoon moeilijk om voor te stellen dat je dit elke dag zou moeten doen.
Het is ontzettend indrukwekkend om te zien onder welke omstandigheden de mensen in Tanzania moeten leven, maar dat ze altijd blijven lachen en zingen en dat ze iedereen met open armen ontvangen. Ik denk dat wij in Nederland nog een hoop kunnen leren hiervan. Deze jongerenreis is een reis die ik nooit meer zou vergeten. Ik hoop ooit terug te mogen keren naar dit bijzonder mooie land.
Fleur van Dinteren
Habari rafiki! Mijn naam is Fleur van Dinteren en ik ben 21 jaar oud. In 2019 ben ik mee geweest met de jongerenreis naar Tanzania, waar ik jullie middels dit artikel graag iets over zou willen vertellen want wat een indrukken bracht deze jongerenreis met zich mee.
De drie weken in Tanzania hebben niet alleen gezorgd voor een enorm gezellige periode, maar deze reis heeft er ook zeker voor gezorgd dat je extra waardeert wat je bezit en waar je allemaal vrij in bent om te doen in Nederland. Lange auto ritten in de ‘partybus’, eindeloze spelletjesavonden, sterrenkijken en uiteraard indrukwekkende bezoeken aan scholen en Tanzaniaanse gezinnen zullen niet vergeten worden.
Van kleins af aan, als scholier van de St. Willibrordusschool, liepen we jaarlijks de sponsorloop onder leiding van de MOV. Van dit geld was het mogelijk om o.a. waterputten te bouwen en ziekenhuizen te realiseren. Een van de meest aangrijpende momenten tijdens de reis was om te zien hoeveel impact de sponsorloop heeft gehad en nog steeds heeft in het land. We hebben mogen zien hoe het geld is gerealiseerd tot de ziekenhuizen en waterputten en daarnaast hebben we vele studenten en gezinnen mogen ontmoeten die mede door de MOV een steuntje in de rug hebben gekregen.
Kortom, een gewaardeerde, indrukwekkende en goed organiseerde reis die nooit vergeten zal worden.