Jongerenreis 2019

In 2019 hebben we wederom een jongerenreis naar Tanzania georganiseerd. Op deze indrukwekkende reis zijn de volgende deelnemers mee geweest:

  • Cindy Tilleman
  • Evy ten Broeke
  • Fleur van Dinteren
  • Kelsey Knuiman
  • Mayke Penraat
  • Leanne Beerkens
  • Nienke Latta
  • Selena Peters
  • Svea van der Lienden
  • Marjolijn van Dinteren

Selena Peters

Jambo, mijn naam is Selena Peters, student Technische Geneeskunde, en in 2019 ben ik mee geweest op avontuur naar Tanzania. Ik heb op de basisschool ieder jaar door middel van een sponsorloop geld opgehaald voor MOV en de indrukwekkende verhalen gehoord over de jongerenreizen naar Tanzania. Het was voor mij een droom om ooit mee te mogen op deze jongerenreis en hiermee alle mooie en indrukwekkende dingen van Tanzania te zien. In 2019 kwam deze droom uit, en het is de meest indrukwekkende reis die ik ooit heb gemaakt.

We hebben tijdens de reis ontzettend veel gezien en gedaan, maar het belangrijkste is dat ik heel veel heb kunnen leren van de Tanzaniaanse cultuur en Tanzaniaanse studenten. Wij hebben een aantal basisscholen en middelbare scholen bezocht. Wat mij opviel is dat er veel structuur is en dat de leerlingen de leraren met respect behandelen. Waar we in Nederland allemaal een eigen tafel met stoel hebben en onze eigen boeken en schriften, moeten de leerlingen in Tanzania alles delen met elkaar. Wij mochten een ochtend meedoen met de lessen op een middelbare school, en zelfs hier zorgde de leerlingen ervoor dat ze schriften en pennen afstonden aan ons zodat wij mee konden doen.

Er is een ontzettend groot contrast te zien tussen ziekenhuizen in Nederland en in Tanzania. Patiënten moeten zelf zorgen voor eten en drinken en lakens. Wij zijn in een ziekenhuis rondgeleid door geneeskundestudenten uit Nijmegen en zij vertelden een verhaal over hoe ze nog maar één zak bloed voor een bloedtransfusie hadden, maar twee zieke kinderen die beide dit bloed hard nodig hadden. In Nederland zou deze situatie nooit voorkomen. Het is voor de behandelend arts moeilijk om op zo’n moment een keuze te maken. Ondanks dat de ziekenhuizen vaak weinig geld hebben, zijn wij altijd openhartig ontvangen en werd er altijd iets te drinken voor ons geregeld. Dit geeft weer aan hoe gastvrij de mensen in Tanzania zijn.

Mijn favoriete moment van de reis was het water halen samen met Tanzaniaanse studenten in Chabalisa. We begonnen met het vouwen van een hoedje van bananenbladeren (iets wat mij totaal niet goed afging) en vervolgens gingen we met een lege emmer op het hoofd langs hutten van bewoners op door de bananenboomvelden heen naar een beek. Tijdens de wandeltocht krijg je het echte Afrika goed te zien. Je valt gewoon stil als je ziet in welke omstandigheden deze mensen moeten leven. Met volle emmers keerde we weer terug. Het balanceren van een volle emmer op het hoofd is ontzettend lastig en zwaar, en het is gewoon moeilijk om voor te stellen dat je dit elke dag zou moeten doen.

Het is ontzettend indrukwekkend om te zien onder welke omstandigheden de mensen in Tanzania moeten leven, maar dat ze altijd blijven lachen en zingen en dat ze iedereen met open armen ontvangen. Ik denk dat wij in Nederland nog een hoop kunnen leren hiervan. Deze jongerenreis is een reis die ik nooit meer zou vergeten. Ik hoop ooit terug te mogen keren naar dit bijzonder mooie land.

Fleur van Dinteren

Habari rafiki! Mijn naam is Fleur van Dinteren en ik ben 21 jaar oud. In 2019 ben ik mee geweest met de jongerenreis naar Tanzania, waar ik jullie middels dit artikel graag iets over zou willen vertellen want wat een indrukken bracht deze jongerenreis met zich mee.

De drie weken in Tanzania hebben niet alleen gezorgd voor een enorm gezellige periode, maar deze reis heeft er ook zeker voor gezorgd dat je extra waardeert wat je bezit en waar je allemaal vrij in bent om te doen in Nederland. Lange auto ritten in de ‘partybus’, eindeloze spelletjesavonden, sterrenkijken en uiteraard indrukwekkende bezoeken aan scholen en Tanzaniaanse gezinnen zullen niet vergeten worden.

Van kleins af aan, als scholier van de St. Willibrordusschool, liepen we jaarlijks de sponsorloop onder leiding van de MOV. Van dit geld was het mogelijk om o.a. waterputten te bouwen en ziekenhuizen te realiseren. Een van de meest aangrijpende momenten tijdens de reis was om te zien hoeveel impact de sponsorloop heeft gehad en nog steeds heeft in het land. We hebben mogen zien hoe het geld is gerealiseerd tot de ziekenhuizen en waterputten en daarnaast hebben we vele studenten en gezinnen mogen ontmoeten die mede door de MOV een steuntje in de rug hebben gekregen.

Kortom, een gewaardeerde, indrukwekkende en goed organiseerde reis die nooit vergeten zal worden.

Svea van der Lienden

Habari, Wat een geweldige en onvergetelijke ervaring heb ik in de zomer van 2019 mee mogen maken! De reis van begin tot eind was super geregeld en heeft mij diep geraakt. De lokale bevolking mijn reisgenoten, de geur, de smaak van het eten en het landschap was allemaal zo anders dan thuis. Door deze reis ben ik op plekken gekomen waar ik anders nooit geweest zou zijn. De gastvrijheid en dankbaarheid van de lokale bevolking is zo puur, hierdoor voelde ik mij zeer welkom. Mijn mooiste herinnering aan Tanzania is het verblijf in Chabalisa waar er veel gespeeld werd met kinderen ondanks dat we niet dezelfde taal spraken werd er genoeg plezier gemaakt. In Tanzania heb ik de mooiste sterrenhemel gezien waar we met z’n alle naar hebben liggen kijken. Ook heb ik hier voor het eerst leeuwen en olifanten in het echt gezien dit was zo gaaf om te zien! Kortom Jongerenreis Tanzania is de mooiste reis van mijn leven en daar wil ik iedereen voor bedankt voor deze onvergetelijke ervaring. Nu ik dit weer schrijf in het najaar van 2021 krijg ik weer kippenvel op mijn armen en komen alle herinneringen terug. Kwaheri, Svea van der Lienden

Nienke Latta

Mijn naam is Nienke Latta en ik ben in 2019 mee geweest met de jongerenreis naar Tanzania. Tot de dag van vandaag kijk ik dankbaar en enthousiast terug op deze bijzondere reis. De eerste indrukken van Tanzania waren enorm indrukwekkend; hobbelige rode zandwegen en huisjes zoals je ze in Nederland niet ziet, ik vond het prachtig. We reisden in 3 weken langs de noordelijke grens, langs het Victoriameer. We hebben enorm veel plekken bezocht en ieder plekje had weer haar eigen schoonheid. In de eerste week hebben we een aantal scholen bezocht. De talloze welkoms dansjes, liedjes, toespraken en optredens hebben veel indruk op mij gemaakt. We voelden ons meer dan welkom. De eerste school die we bezochten was de primary school in Biharamulo. De kinderen waren niet normaal blij om ons te ontmoeten. Nog nooit heb ik zoveel high-fives gegeven en mijn eerste moshpit heeft daar plaats gevonden. Ik kreeg enorm veel energie van hun enthousiasme en kon niet stoppen met lachen, net als de kinderen! De tweede week was vooral gericht op het ontmoeten van studenten, ook studenten die worden gesponsord door FOTAS. De studenten hadden het erg naar hun zin en ze waren heel gemotiveerd. Ik vond het erg interessant om hun verhalen te horen over het leven in Tanzania, het is zo anders als in Nederland. Samen met de studenten mochten we ook water gaan halen. We moesten eerst een heel stuk lopen over onofficiele paadjes tussen de bananenbomen, ik heb mijn ogen uitgekeken. Uiteindelijk kwamen we bij een mooi beekje en liepen we vervolgens met een emmer water op ons hoofd weer terug naar Chabalisa house. Het balanceren van de emmer was een hele kunst, lamme armen waren dan ook gegarandeerd. Deze ervaring ga ik nooit meer vergeten! In de laatste dagen in Tanzania hebben we de Serengetti bezocht. We waren nog maar net binnen toen het eerste aapje al op het dak van de jeeps klom! We sliepen de laatste avonden op een heel leuk park met uitzicht op het water. ’s Avonds genieten van alle sterren en spelletjes spelen met elkaar onder het genot van een lekker Tanzaniaans biertje, onvergetelijk. Door onderwijs te mogen ervaren in Tanzania, is mij duidelijk geworden hoe belangrijk goede educatie is, overal op de wereld! Het werd mij duidelijk dat door de sponsorlopen van de St.Willibordusschool veel mensen in Tanzania geholpen kunnen worden. Met het geld dat wordt opgehaald kunnen scholen, ziekenhuizen en waterputten worden gebouwd. Deze reis heeft mij geïnspireerd om meer plekken van deze wereld en verschillende culturen te willen ontdekken. Asante sana Tanzania!