Waarom dit project?
Het doel van het microfinancieringsproject is om de plaatselijke bevolking te leren hoe om te gaan met geld. Wanneer er enkel en alleen geld wordt gegeven voor ‘eigen projecten’ wordt dit geld vaak direct opgemaakt en wordt er vervolgens weer om meer geld gevraagd. De mensen leerden niet hoe om te gaan met geld. Met het microfinancieringsproject proberen we hier verandering in te brengen en met succes!
Hoe gaat het in zijn werk?
Fr. Herman komt in contact met vele lokale vrouwen en bespreekt met hen wat ze nodig hebben. Hij beslist dan ook welke vrouwen in aanmerking komen voor dit project. Het start vaak met één vrouw die zelf vier of meer andere vrouwen zoekt waarmee ze een groep vormt. Deze vrouwen sparen allemaal geld per maand (bv. 10.000 tz. Shilling)en leggen dit aan het einde van de maand samen. Iedere vrouw bedenkt voor zichzelf een project waarmee ze winst denkt te kunnen maken. Deze voorstellen laten ze aan elkaar horen waarna ze samen beslissen naar welk project deze maand hun gespaarde geld gaat. De betreffende vrouw voert haar project uit en zorgt ervoor dat ze het geleende geld weer terug kan betalen aan de rest van de groep waarna er weer een nieuw project wordt uitgekozen. Bij succes kan voorgesteld worden om een groter bedrag per maand te sparen zodat er ook grotere projecten opgezet kunnen worden.
Wanneer een groep laat zien dat ze op kleine schaal zelfstandig kunnen opereren of te wel daadwerkelijk geld kunnen sparen en dan kunnen ze een bedrag van 5000 tz. Shilling aanvragen voor een groter project. Mits deze goed onderbouwd is en een grote kans van slagen heeft.
Dit alles gebeurt onder begeleiding van coördinator Revina. Zij leert de vrouwen hoe ze om kunnen gaan met het (verdiende) gel, hoe ze winst kunnen maken met eigen mogelijkheden en hoe dit alles voort te zetten. Dit doet ze door minstens elke maand een bijeenkomst (per groep) te organiseren waarbij ze samen met hen evalueert op wat ze tot nu toe hebben gedaan, informatie geeft en vooral praktische handvatten biedt wat hen uiteindelijk tot zelfstandigheid brengt.
Een voorbeeld hoe een project opgezet kan worden.
Een van de vrouwen koopt bv. een kip wat ongeveer 20.000 tz. Shilling kost (10 euro). Deze geeft ze goed te eten (kosten 2.000 tz. Shillling) en verkopen hem later voor 20.000 tz. Shilling. Hieruit heeft ze dan 8.000 tz. Shilling winst behaald waarmee ze bv. weer een nieuwe kip (of twee) kan kopen. Daarnaast kan ze een gedeelte van de winst weer opsparen zodat ze genoeg geld heeft om haar kinderen naar school te laten gaan. Op den duur groeit de winst meer en meer. En kan ze haar kennis en ervaring weer doorgeven aan andere vrouwen.
Wat maakt het tot een succes?
De vrouwen geven hun zelfstandigheid door! Vrouwen onderling hebben veel contact en wanneer een van hen succes boekt met haar project zal ze dit ook ten kennis geven aan andere vrouwen. Zij kan hen aansporen om ook een eigen groep te starten en zo zelfstandig en zelfvoorzienend te worden. De vrouwen helpen elkaar om geld te verzamelen en geven hun kennis door. Het geld wordt geleend van ‘bekenden’ en zal daar door ook eerder worden terugbetaald dan wanneer het door een ‘grote organisatie’ wordt geschonken. De sociale controle zorgt voor een extra stimulans om het geleende geld (op tijd) terug te betalen.
Ondertussen zijn er al 15 groepen van 5 of meer vrouwen gevormd (1 groep bestaat zelfs uit 25 vrouwen!) en worden de vrouwen in Tanzania steeds zelfstandiger.
Een groep heeft zelfs 1,5 miljoen tz. Shilling op weten te halen. Het bewijs dat het project een succes is! Benieuwd naar meer succesverhalen? Lees deze hier.